دلم یه معجزه شاد میخواد:)
برگشت بهم گفت:
اگر یه نفر اونی که نیست رو خیلی خوب جلوه بده و بعد بفهمه که نه بابا طرف مقابلم چقدر انسان و خود واقعی اش هست که چنین افرادی محدودن تو جای اون بودی چی کار میکردی؟
به فکر فرو رفتم و بعدش گفتم: خب حقیقت رو میگم، میگم غلط کردم من اونی که فکر میکنی نیستم و تا آخر عمرم برای جبران دروغی که گفتم و بازی که با احساس اون آدم کردم، هر کاری خواست براش انجام میدم اگر نخوام تغییر کنم اگرم واقعا بخوامش تغییر میکنم، اگرم واقعا بخوامش تغییر میکنم!
اما اون طرف ممکن هیچ وقت دیگه به خاطر یه دروغ، دیگه حرف های راستش رو باور نکنه یا حتی فکر کنه که کدوم دروغ دیگه بهم گفته که فکر کردم راسته حتی اگر راست بوده..
نظر شما چیه؟
شاید خودمو لایق محبت ندونستم..
شاید خودمو لایق دوست داشته شدن ندونستم..
شاید خودمو معمولی دیدم و حتی خب یعنی خوبم ، یعنی خوشگلم یعنی مهربونم یعنی دختر خوبیم؟
چرا اصلا باید چنین دیدگاهی در ذهن من باشه؟
درون ترس، آیا ترس با خودش نمیاره؟
کاش میتونستم مانع ذهنی ام رو بردارم یا تغییر بدم از اینکه منم میتونم منم زیبا هستم منم موفقم این فرو پاشی و هی دوباره تکرار این چرخه نشون از این میده که هنوز از خودم مطمئن نیستم چرا اونوقت؟
چرا ساعت مطالعه ام بیشتر از چهار نمیشه
ایش
ایش 😮💨
البته خب در گذر افسردگی بودم و خب بهترم
پس اشکالی نداره مهم اینکه بفهمم مطالبُ
خودم خودمو تشویق نکنم کی پس تشویق کنه؟
+رها کن، دستشُ رها کن
-نمیتونم چه جور رها کنم؟
+ تو کی هستی؟ خودت رو ببین؛ رها کن..
رها کردم!
احساس میکنم دچار یه فروپاشی درونی شدم خودمو میشناسم و نمی‌شناسم خودمو دوست دارمو ناراحتم از خودم، دلتنگ هستم و نیستم. دلم گریه میخواد و نمیخواد،
خدا جون می‌دونم ناشکر بودم منو ببخش:( بهم کمک کن. بهم کمک کن خودمو پیدا کنم( خدا : مگه گم شدی عزیزم؛ خودم: آره بدجور 😭)
میدونی آدم ها چند دسته اند
یه دسته کلا کاری به کار کسی نداره خودشون هستن و خودشون،،
یه عده هستن خوب میگن می‌خندن تو خود هستی و زخم هات رو میگی و خوشحالی
اینجای ماجرا به دو دسته تقسیم میشن
دسته اول میرن یا به نفع خودشون به کارش میبرن ،، کاری به اخلاقی یا وجدانیش ندارم فقط سوالم اینه اون آدم چی؟
دسته دوم که بسیار نادر هستن میمونن تا آخرش هیچ وقت علیه ات استفاده نمیکنن و تو رو در برابر اون آسیب محافظت میکنن مثل یه بچه :)
این قضیه برای همه شامل میشه از دوست و آشنا و حتی غریبه ها
یه سریالی دارم نگاه میکنم بازیگر نقش زن گریه میکرد و حرف های دلشون داشت میزد که تو داغونم کردی، تو بهم گفتی حوصله سر برس تو، تو ذوقم زدی ..
منم همزمان داشتم گریه میکردم ( خودآزاری دارم می‌دونم 😁) وقتی بغلش کرد و گفت گریه نکن، حس کردم شاید من ناراحت اینم که همدردی نشد باهام، غم تو دلم رفع نشد..
من ناراحت اینم که هم در حق ام بدی شد و هم خود فرد فهمید بدی کرده و خواست ضربه ای نببینم آخه من چه جور اینو هضم کنم 😥 بعضی مواقع میگم زندگیه دیگه این خوبی هم به خاطر دعای خیر آدم های که دوسم دارن و .. هست.
خب یه دغدغه دیگه ام اینکه: مامان و بابا میگن زود ازدواج کن بعد میگن زود ازدواج نکن بعد میگن با این ازدواج کن ایش 🙄
من می‌خوام با کسی باشم که شاد باشم، خوش بگذرونیم با هم پیشرفت کنیم و حتی غصه بخوریم همدیگر رو دعوا کنیم خخ ( نمک زندگیه) چرا اینو نمیفهمن؟
گفت خب چی میگی اولین جمله ات چیه؟ گفتم میگم وای میمیرم برات🥹😅😄😁🙂↕️ گفت پرو میشه و میره گفتم در این حد؟ 🥺 گفت اره دیگه دست دوست داشتن که رو بشه همه عوض میشن! یعنی تو عوض نمیشی؟ گفتم چرا میگم بچه پرو برو خونتون 😁ولی حقیقتش نه وقتی بدونم در کنارمه و حامی هست چرا برم؟ مگه آدم همین رو از زندگی نمیخواد یعنی آدم ها هوا برشون می‌داره خب یکم جنبه داشته باشن!
یکی از دغدغه های این روزام اینه: خب من با این همه ساعت کاری چه جور میتونم یه زندگی شاد داشته باشم یا حتی کنار یه نفر خوش بگذرونم یا حتی بیشتر از نی نی ام محافظت و مراقبت کنم؟
با خودم میگم باید بخونم قبول شم که وارد محیط جدید بشم و تایم بیشتری داشته باشم مسیر سختیه می‌دونم..
پرسید چه کسی رو بیشتر از همه دوست داری و چرا؟
شاید اگر قبلاً بود میگفتم خب مامانم چون بیشتر از همه تو خونه کار می‌کنه و کارامم انجام میده یا شاید بابام که مرد خونه هست و زحمت میشه و شاید افراد دیگر به تناوب کارا های که کردن و شاید حس هایی که درونم به خاطر کمک هاشون، ایجاد کردن
اما
بعد از گذر از این روزا خودمو بیشتر از همه دوست دارم خیلی بیشتر از هر فردی که تصور کنید 💜
اونوقت چرا؟
به خاطر مهربونیم به خاطر اینکه حاضرم خودم ناراحت بشم ولی دیگری ناراحت نشه حتی اگر ناراحت کنم ناراحتم که چرا ناراحت کردم یعنی کارم درست بوده؟ ( خیلی کم پیش اومده مگر طرف خیلی بی ادب یا نامرد باشه) اما این ورژن داره عوض میشه و خودم در اولویت هستم و نمی‌ذارم ناراحتی درونم به خاطر رفتاری باشه و نگم به طرف، مستقیما اعلام میکنم.
مهربونی که به نظرم گاهی اونقدر بیش از حد که طرف فکر می‌کنه وظیفه ام یا شاید فرد خاصیه که باهاش مهربونم ( اینو خودم میفهمم) اما اینم مرز بندی شده و هرکس هر جور رفتار کرد منم رفتار میکنم که به اون شخص بگم تو و من هر دو انسانیم و هیچ کسی برتری نداره!
مهربونی که حاضر نیستم بیمارهام ناراحت بشن و هواشونو دارم :) و خب اونا هم خیلی دوسم دارن:)) و من مدیون دعاهای خیرشون هستم💙
صداقت، من خودم هستم و دیدن درون دیگران به این آسانی ها نیست اما به قول جادوگر شهر میگه اگر یک نفر یه هفته حتی به نظرم کمتر با تو بگرده میفهمه چقدر خوش قلب و مهربونی و کارت درسته :))))
نجابت ،، بابت اصالت و حیا و عفت ام به خودم افتخار میکنم درسته شاید ظاهرم جینگول باشه خخ ولی مرزبندی برام مهمه به قول یه نفر که بهم گفت حتی آرام اگر تو در یه محلی کار کنی که فقط تو خانوم اون محیط باشی خیلی چیزا رو رعایت میکنی و طرف خیالش راحته که تو رو داره:)
تلاش کردن،، معذرت که همیشه سرزش ات کردم منِ عزیزم، معذرت :(
تو بسیار دختر پرتلاشی هستی با استعداد ، باهوش با افتخارات زیاد:))))
اینو من نمیگم اینو اطرافیان، جامعه و خیلی های دیگه میگن😎
بابت تلاش های شبانه ات بابت تلاش برای رسیدن، برای بی نقض بودن کارت
ببخشید که این مدت بهت خسته نباشی نگفتم ببخشید که همیشه میخواستم طبق انتظارات دیگران باشم ببخشید که انتظار این داشتم که کاملا دقیق همه چیز رو انجام بدم ببخشید که میخواستم بی نقض باشم ببخشید ..
ببخشید که دست کم ات گرفتم اونم به خاطر اینکه فکر میکردم باید همه چیز طبق یه سری اصول یا نمیدونم منتظر بگن چقدر موفق حتی اگر تو اون مسیر له شده باشم!
آرامممم از ته قلبمممم دوست دارم 💜
تو لایق بهترین چیزا ها هستی ❤️🔥
یه لحظه دلم خواست اینو بگم دیگه D:
زیبایی ،، تو زیبایی :) دلیل نمیشه همه مثل هم باشن تو بسیار خوشگل و خوش قلب و دوست داشتنی و کیوت هستی عزیزدلم 💞 اینو نه تنها من نمیگم بارها از بقیه شنیدی :)))) اگرچه نظر خودم ارجح تره خخخخ
بابت اعتماد بنفس ببخشید که این یکی رو هیچ وقت نداشتی و حس نکردی حتی وقتی بهترین ها در کارت بدست آوردی :( ببخشید که برات نگاه کردن تو چشمای دیگران برات معذب بود اینم به خاطر اینکه نکنه زیبا نباشی و ... اعتماد بنفس داشته باش😌
تنهایی ببخشید که همه غصه ها رو تو دلت ریختی .. گریه کردی تو قوی بودی و هستی:) می‌دونم تنها بودی و غم های بسیاری رو به تنهایی به دوش کشیدی ( همین حالا هم گریه ام گرفته😥) می‌دونم دلت میخواست یکی بغلت کنه و گریه کنی اما کسی نبود! تو یک تنه ایستاده بودی ولی من تو رو ندیدم و منتظر از بیرون بودم که یه نفر بیاد و بگه بذار زخم هات رو برات ببندم..
دلم میخواد پیشرفتت رو ببینم و رخت این افسردگی رو از تن ات در بیاری:)
با خودم میگم بشین مثل آدم بخون که قبول بشی!
حالا چرا بخونم؟
خب میتونم دنبال علاقه ام برم چیزی که دوسش دارم ولی حس اینو که حالا بابا مگه چیه ولی نه من استعداد و توانایی اش رو دارم و میتونم و چه بهتر که وقتم تو این مسیر باشه
میتونم بلیط هواپیما بگیرم وای کافه گردی و دیدن جاهای جدید شایدم آدم های جدید 😂😁( وای یکی بود می‌گفت اینا که ادامه تحصیل میدن حقیقتا واسه ادامه تحصیل نیست خخخ)
مستقل شدن و ببینم از پیش برمیام
کلاس برداشتن و خب توش پولم هست خخ
دور شدن از آدم های منفی ..
هر آن‌چه درون تو هست خوشگله؛حتّی تلاش‌های ناموفقت برای پنهان کردن غم‌هات...♥️🌿
آخرین مطلب