همش خواستم کسی ناراحت نشه
خوشگل باشم مهربون باشم دوست داشتنی باشم
مودب باشم خانومانه رفتار کنم لباس مناسب بپوشم
تو جمع حرف اضافه نزنم یه چیزی نگم که چرت باشه یا بی مزه!
نمراتم نباید کم باشه وای زشته ..
استرس وای اگر خوب نشه نمراتم چی؟ اگر عقب بمونم چی؟ اگر نشه چی؟
از حق ام دفاع کنم؟ وای ولش کن دعوا نشه:/
نگن دختر زبون درازیه!
بچگی چی؟ فقط پدرو مادر خوشحال که چقدرررر بچه امون مودبه اونم فقط پز جلو دیگران:(
دنبال تایید دیگران! مگه دیگران کی هستن؟
منِ محتاط که کودک درون غم زده ام رو قایم کردم
و در انتها نشون دادم و تمام!
فدای خودم بِرَم مطمئنم خدا جبران می‌کنه:)
می‌دونم کودک درونم ترسیده، زخم هاش رو دیده و میگه کی میخواد بغلم کنه و بگه تو دوست داشتنی هستی حتی وقتی موهات شلخته هس حتی وقتی خنگ میشی حتی وقتی شیطون میشی حتی وقتی جوک بی مزه میگی و غش میکنی از خنده وقتی میخندی:))))
خدا جون می‌دونم قلب پاکمو دیدی و کمکم کردی و می‌دونم بازم کمکم میکنی💜
